yine hüzün bahcelerindeyim..içimde hep bir hasret

an gelir ki.. 
yine hüzün bahcelerindeyim.
hayat bu işte,umdugumdan cok ummadıgımla doldu yollarım. içimdeki öfkenin ,yenilmişligin belki de mükemmeliyetciliğin sarsıntıları kavurdu ruhum. en kötüsü ,en dayanılmazı yalnızlık. hersabah falanca filanca ,evlendi cocugu oldu , yok su kariyer yaptı kıyasları. sonra kendimi bu kıskactan kurtarma cabalarım. 
hayata tutunmak icin envayi cesit olumlamalar ,pozitif düşünce yok bilincaltını cözme ugrasları. kendimi kesfediyorum diye avunmalarım. 
 belkide evinde kocasını bekleyen,dört bes cocuklu ,günboyu evden coluktan cocuktan mutfaktan basını cıkaramayan kadın mutludur. 
kimbilir belki de benim hayatıma imrenenler vardır. 

 yine hüzün bahcelerindeyim.
 yalnızlıgın dayanılmaz acısıyla.. içimde hep bir hasret..

Yorumlar

  1. Sevinç, keder, hüzün, yalnızlık, mutluluk hiçbiri sürgit değil. Zaman zaman yer değiştirsinler ki bir diğerinin kıymeti daha iyi anlaşılsın. Selamlar :))

    YanıtlaSil
  2. haklısınız aslında :)) tesekkürler

    YanıtlaSil

Yorum Gönder