bilgisayarım en iyi arkadasım su gecirdigim dar günlerde.
sıgındıgım kalem gibi..
yorgunum..ruhum hırpalandı..hayat mücadelemi daha yumusak gecislerle veremedim sanırım.
olmadıgı icin üzüldügüm seyler öylesine cok ki..
arkadaslarımın cocukları üniversiteyi bitirdi..ders verdigim ögrencilerimin cocukları olerdu..

kaderimi kabullenerek yasamayı mı beceremedim bilmiyorum.
baskalarıyla kıyas yapmamayı mı beceremiyorum bilmiyorum.

icim de koca taslar var sanki yüregimi sıkıştıran.

zamanı geri cevirmeyi son 20 yılı yeniden yasamayı isterdim.
hayat enerjim bitti sanki..
mekan degişikligi iyi gelmedi galiba.. daha fazla yüzlesmem gerekenler var dünyamda.
üzgünüm.
aglamak istiyorum aglayamıyorum..

günlerden bir gün işte...öylesine yasıyorum.